در گفتگوی جاری پیرامون فرهنگ انعام دادن، که به ویژه در ایالات متحده رایج است، یک راننده تحویل از فیلادلفیا به منتقدی سرسخت برای پذیرش انتخابی سفارش تبدیل شده است. این راننده که جی نامیده می شود تا از هویت خود محافظت کند، به صورت پاره وقت روی پلتفرم هایی مانند DoorDash و UberEats کار می کند و 75 درصد از سفارش های دریافتی را رد می کند.
برنامه زمانبندی راننده
استراتژی جی حول به حداکثر رساندن سود خود با جمع‌آوری سفارش‌های بعدی با نکات اولیه قابل توجه است که اغلب در مناطق ثروتمندی که انعام‌های بزرگ‌تری در آن وعده داده می‌شود، ادامه می‌یابد. تصمیم او برای رد سفارشات بدون راهنمایی کافی، بر امتناع او از شرکت در چیزی که به عنوان یک قمار با درآمد نامشخص می بیند، تأکید می کند. جی از طریق کانال‌های رسانه‌های اجتماعی مانند TikTok، تحت نام @downtownhustle، افکار خود را در مورد رویکرد خود بدون افشای هویت خود به اشتراک می‌گذارد.
برای جی، این یک بازی نیست. وسیله ای برای امرار معاش است. او سفارش‌هایی را با انعام اولیه ترجیح می‌دهد و سفارش‌هایی را که صرفاً به انعام دادن پس از تحویل متکی هستند دور می‌زند. علی‌رغم انتقادات، جی استدلال می‌کند که مشتریان باید خدمات ممتاز ارائه شده توسط رانندگان تحویل را بشناسند و به آنها پاداش دهند، و از جبران منصفانه تلاش‌های آنها حمایت می‌کند.
اگرچه موضع جی ممکن است رادیکال به نظر برسد، اما چالش‌هایی را که رانندگان تحویل در کار در سیستمی که به شدت به راهنمایی‌ها متکی است، با آن مواجه هستند، روشن می‌کند. داستان او به بحث های جاری در مورد غرامت عادلانه در اقتصاد گیگ عمق می بخشد و باعث تأمل در مورد پیامدهای گسترده تر شیوه های انعام برای معیشت کارگران خدماتی می شود.