در دانمارک، در صورت نیاز به کمک بخواهید. دانمارکی ها ممکن است پیشنهاد ندهند مگر اینکه شما بخواهید.


اگر فقط یک چیز را به خاطر دارید، این را به خاطر بسپارید، وقتی با تازه واردان دانمارک صحبت می کنم می گویم. en

اغلب شهروندان بین‌المللی خود را در دانمارک غرق می‌بینند، اما از درخواست کمک دریغ می‌کنند زیرا نمی‌خواهند بی‌کفایت یا گنگ به نظر برسند.

در همین حال، دانمارکی‌ها در ارائه کمک مردد هستند، زیرا نمی‌خواهند دلالت کنند که بین‌المللی از انجام کاری که برای انجام آن پول می‌گیرند ناتوان است یا از مرزهای شخصی بین‌المللی فراتر رود.

“Jeg vil ikke trænge på” روش دانمارکی برای گفتن آن است – که به “من نمی خواهم دخالت کنم” ترجمه می شود.

کسی باشید که یخ را می شکند

بنابراین به یک سوء تفاهم ختم می شود. دانمارکی ها واقعاً دوست دارند کمک کنند و خارجی ها به کمک نیاز دارند، اما هیچ کس نمی خواهد اولین کسی باشد که صحبت می کند.

پیشنهاد من: کسی باشید که یخ را می شکند!

اگر دانمارکی هستید یا مدت زیادی است که اینجا هستید، از کسی بپرسید که آیا کسی به کمک نیاز دارد. اگر بین المللی هستید، کمک بخواهید.

سیستم Grundtvig سوالات را تشویق می کند

دانمارکی‌ها در سیستم آموزشی Grundtvig بزرگ می‌شوند، جایی که هرگز سوالات زیادی وجود ندارد.

آنها مطمئناً از چند سؤال دیگر از شما ناراحت نخواهند شد – در واقع، اگر *سوال نپرسید* و سپس اشتباه احمقانه ای مرتکب شوید، بیشتر اذیت می شوند.

با این حال، دانمارکی‌ها دوست دارند در محل کار بسیار شلوغ به نظر برسند: اخلاق این است که در ساعات کاری بسیار کارآمد باشید و سپس در ساعت 4 استراحت کنید تا زمانی را با خانواده خود بگذرانید.

بنابراین ممکن است مجبور شوید صحبت شخصی را برای پرسیدن سوالتان قطع کنید. از پس آن برخواهند آمد.

کارگران ساختمانی و چمدان

درک اهمیت کمک خواستن درسی است که در اولین ورودم به دانمارک باید یاد می گرفتم.

به ایستگاه مرکزی کپنهاگ رسیدم با یک چمدان قهوه‌ای مد قدیمی که از یک فروشگاه قدیمی خریده بودم، یک کیف چرمی با تعداد زیادی برچسب مسافرتی رمانتیک روی آن، اما بدون چرخ.

عالی به نظر می رسید، اما حرکت کردن غیرممکن بود، مخصوصاً با همه وسایل داخل. داشتم آن را از طریق ایستگاه می کشیدم که چند کارگر ساختمانی عضلانی را دیدم که از یک استراحت قهوه لذت می بردند.

در آن زمان هنوز جوان و زیبا بودم، لبخندی پیروزمندانه به آنها زدم، به این امید که یکی از آنها بیاید و به من کمک کند تا چمدان قدیمی مضحک را بلند کنم. اما هیچ کس این کار را نکرد.

هومیادم می آید که فکر می کردم، دانمارکی ها را به طرز نامطلوبی با فرانسوی ها و ایتالیایی ها مقایسه می کردم. ظاهرا من الان به کشوری رسیده ام که یک آقا به خانمی در کیف پولش کمک نمی کند.

با نگاه کردن به گذشته، فقط مجبور شدم او درخواست کرد.

اگر می پرسیدم، شاید با کمی شوخ طبعی، مطمئنم یکی از این بچه ها خوشحال می شد کمک کند.

کمیک «چگونه در دانمارک کار کنیم» با DALL-E با استفاده از Chat GPT 4، با بازبینی‌های (گسترده) توسط Kay در فتوشاپ ایجاد شد.

کی زاندر ملیش

کی زاندر ملیش نویسنده و سخنران اصلی فرهنگ اسکاندیناوی است. او یک آمریکایی است که در کپنهاگ دانمارک زندگی می کند.



دیدگاهتان را بنویسید