تابستان است، فصل اول توریستی کپنهاگ، و خیابان ها، مسیرهای دوچرخه سواری و قایق های بندر مملو از مردم از سراسر جهان است. یکی از چیزهایی که آنها می بینند طراحی دانمارکی است.
من یک تور صوتی جدید از طراحی دانمارکی در کپنهاگ از طریق Voicemap ایجاد کردهام، اما فکر کردم چند ویژگی طراحی در کپنهاگ را که در این تور نیستند به اشتراک بگذارم.
اول، آیا می دانستید کپنهاگ رنگ خاص خود را دارد؟
این سبز کپنهاگ نام دارد و سبز زمردی تیره است که با کمی سیاه ترکیب شده است. کمی شبیه سبز تیره ای است که در ماه اوت اینجا روی برگ های درختان می بینیم. پنتون 3435C، برای انواع طراحان شما.
سبز و مشکی به خوبی با هم هماهنگی دارند
متوجه خواهید شد که تمام نیمکت های کپنهاگ به این رنگ هستند و هزاران عدد از این نیمکت های چوبی و چدنی در اطراف شهر وجود دارد. آنها در اصل بیش از صد سال پیش توسط Thorvald Bindesbøll، یک استاد هنر نو طراحی شدند که همچنین برای برچسب آبجو Carlsberg شناخته شده است.
کپنهاگ گرین را روی بسیاری از درها و قابهای پنجرههای چوبی در شهر قدیمی، و همچنین تیر چراغها، نردهها، حتی پلهای کوچک در پارک زیبای Ørsteds، که همگی به رنگ سبز کپنهاگ شدهاند، خواهید دید. این تصمیم آگاهانه رهبران شهر در اوایل دهه 1900 بود.
آنها بر این باورند که ترکیب رنگ سبز و سیاه به خوبی با محیط های طبیعی و شهری ترکیب می شود و استفاده گسترده از آن باعث ایجاد حس هماهنگی می شود. همچنین تقریباً همه سبز را دوست دارند.
شنا در بندر
البته این روزها کپنهاگ به مشخصات اکولوژیکی خود، نوع سبز متفاوت خود بسیار افتخار می کند و یکی از جنبه های آن این است که آب در بندر شهر بسیار تمیز است.
کپنهاگ در اطراف بندر خود طراحی شده است – نام شهر به معنای “لنگه بازرگان” است – و چهل سال پس از صنعتیزدایی، بندر برای شنا امن است. حداقل شنا کردن در هشت منطقه بندری که برای شنا تعیین شده است، ایمن است.
برخی از مردم بر این باورند که آب زلال به این معنی است که می توانند در هر نقطه از بندر کپنهاگ شنا کنند، اما آنها همیشه به فکر قایق نیستند.
قایق های زیادی روی آب با ملخ های فلزی بزرگ وجود دارد و اغلب توسط آماتورهایی که به تازگی یک قایق برای روز اجاره کرده اند هدایت می شوند. اگر شناگر با ملخ برخورد کند، ملخ برنده است. بنابراین، از شنا در بندر لذت ببرید، اما این کار را در مناطق مشخص شده شنا انجام دهید.
ساختمان هایی با گوشه های بریده شده
در زمین، یکی از اقدامات ایمنی غیرعادی که در شهر قدیمی متوجه خواهید شد این است که گوشههای بسیاری از ساختمانها در تقاطعها قطع شدهاند.
گوشههای مربعی آنها دارای یک مثلث بریده شده است، درست مثل اینکه ممکن است گوشه کتاب را تا کنید تا یک صفحه را ذخیره کنید.
این در واقع یک اقدام ایمنی در برابر آتش است. مانند بسیاری از شهرهای اروپایی، کپنهاگ در دهه 1700 دچار آتش سوزی های گسترده شد.
خدمه آتش نشانی آن زمان از واگن های اسبی تشکیل شده بودند و دور زدن گوشه های مربع استاندارد برایشان مشکل بود. بنابراین، پس از آتشسوزیهای بزرگ، ساختمانهای جدید باید گوشههای آن را قطع میکردند تا مانور آنها آسانتر شود.
این ساختمان ها دیگر جدید نیستند، البته قرن ها قدمت دارند، اما بسیاری از آنها را در شهر قدیمی از جمله در خیابان خرید خواهید دید. آنها حدود چهار طبقه هستند.
آسمان خراش هایی با اشکال گرد
بسیاری از ساختمانهای جدیدتر در کپنهاگ، حداقل آسمانخراشها، اصلاً گوشهای ندارند. آنها استوانه ای، گرد و یا بیشتر از منحنی تشکیل شده اند. می توانید یکی از آنها را روبروی تیوولی ببینید، آن را برج های اکسل می نامند و برج ها مانند سه قوطی آبجو طلایی هستند که توسط نوعی توری منحنی در کنار هم قرار گرفته اند.
یک زوج در نوردهون، منطقه بندر بازسازی شده، ساختمان های اداری استوانه ای شکل و یک آپارتمان ساخته شده از انبارهای غلات قدیمی وجود دارد. و چندین سیلندر بزرگ در پشت ایستگاه اصلی در محوطه اداره پست قدیمی که شامل دفتر مرکزی Danske Bank، بزرگترین بانک دانمارک است، بالا می رود.
طراحی دانمارکی با حس ارگانیک
طراحی دانمارکی منحنی ها را دوست دارد. این را میتوانید در نیمکتها با دستههای چدنی خمیدهشان ببینید و میتوانید آن را در مبلمان کلاسیک دانمارکی مانند صندلی تخم مرغی آرنه یاکوبسن و صندلی قو مشاهده کنید. می توانید آن را در کوزه های نقره ای و کاسه های میوه جورج جنسن ببینید. این ساده است، با احساسی ارگانیک.
و شما آن احساس منحنی را اغلب در معماری کپنهاگ خواهید دید.
به عنوان مثال، آن را در پل های دوچرخه سواری بر روی بندر، که احساسی بسیار منحنی و ساده دارند، خواهید دید. بسیاری از بزرگراه های دوچرخه سواری در شهر نیز همینطور هستند. آنها مستقیم نیستند، منحنی هستند. و بیشتر متروی شهر به صورت حلقه ای اجرا می شود.
مترو زیبا است – رنگهای جدید، تمیز و یکنواخت نقرهای و خاکستری با رنگهای قرمز اینجا و آنجا، و ایستگاههای جدید دائماً باز میشوند. چند ماه پیش سه تای جدید باز کردند.
استثنایی که قاعده را ثابت می کند
در کل کپنهاگ شهری زیبا، تمیز و منظم است. حس واقعی هماهنگی شهری وجود دارد. اما… استثنا قاعده را ثابت می کند.
یک مکان در این شهر زیبا، تمیز و منظم وجود دارد که زشت، کثیف و بسیار بد سازماندهی شده است و من در مورد آن به شما می گویم زیرا اجتناب از آن برای شما بسیار دشوار خواهد بود.
نامیده میشود Nørreport، یا دروازه شمالی. زمانی در دیوار قدیمی شهر بود.
اکنون یک نقطه ترانزیت است که در آن شش حالت مختلف حمل و نقل – مترو، قطار S، قطار از روی پل به سوئد، قطارهای منطقه ای، اتوبوس های شهری و تاکسی – در اینجا به هم می رسند، بنابراین احتمال عبور شما بسیار زیاد است. از طریق آن در طول اقامت خود در کپنهاگ. و این منزجر کننده است.
تاریک، کثیف، بدبو و معمولاً پر از افرادی است که ترجیح می دهید آنها را نبینید، مانند جیب برها. روی دیوارها گرافیتی های زشتی وجود دارد و آب می چکد. مثل بدترین متروی نیویورک است.
رقابت سوئدی ها
نکته شگفت انگیز این است که Nørreport 10 سال پیش بازسازی شد و حدود 15 دقیقه خوب به نظر می رسید و سپس دوباره زشت شد.
یکی از طنزهای این موضوع این است که دانمارکی ها بسیار رقابتی با سوئدی ها هستند و احتمالاً می گویند که طراحی دانمارکی، از جمله طراحی شهری دانمارکی، بسیار بهتر از نسخه سوئدی است.
با این حال، در این خط قطار به سوئد و از سوئد، ایستگاه های سوئدی آثار شگفت انگیز مهندسی عمران هستند. مثلاً به Triangeln در سمت سوئد بروید و فوق العاده است. ایستگاه مالمو حتی ویدیوهای هنری روی پلتفرم دارد که میتوانید در حین انتظار تماشا کنید.
سپس قطار شما به Nørreport می رسد و مانند فرود آمدن به حلقه هفتم جهنم است.
به هر حال، کپنهاگ یک شهر افسانهای است که فقط چند ویژگی عجیب و غریب دارد. Nørreport فقط استثنایی است که قاعده را ثابت می کند.