این غربیترین قلمرو کره جنوبی است، تعداد سربازان از تعداد سربازان بیشتر است و تقریباً از هر ساحل سیمخاردار میتوانید کره شمالی را ببینید: به جزیره باکریونگ، جامعهای در خط مقدم، خوش آمدید.
خیلی نزدیکتر به سرزمین اصلی کره شمالی تا جنوب، باکریونگ یک قلعه است: تانک ها در کنار جاده ها پارک شده اند، پست های نگهبانی در هر تپه وجود دارد، و سواحل زیبا پوشیده از دندان های اژدها — هرم سیمانی- استحکامات شکل – برای جلوگیری از تهاجم.
سئول در پایان جنگ کره در دهه 1950 کنترل این جزیره تقریباً 45 کیلومتر مربعی (17 مایل مربع) را به دست آورد، اما حدود 5000 نفر از ساکنان آن – به علاوه تعداد بیشتری از سربازان – در زیر آن زندگی می کنند. تهدید دائمی سطح پایین
این جزیره مدتهاست که یک نقطه عطف نظامی بالقوه بوده است: کیم کره شمالی در سال 2013 ادعا کرد که میتواند “دریایی از آتش” را بر روی باکریونگ ببارد و سپس در سال 2017 مانورهای تهاجم ساختگی دوزیست را برگزار کرد.
کیم کوم سوک، 64 ساله اهل بکریونگ، با اشاره به رکوردشکنی پرتاب موشک توسط کیم در سال جاری، گفت: “گاهی اوقات رویاهایی در مورد حمله کره شمالی دارم، به ویژه با آنچه در اخبار اتفاق می افتد.”
این جزیره از اهمیت استراتژیک بسیار زیادی برای سئول برخوردار است، زیرا به تعیین کنترل خطوط حیاتی کشتیرانی دریای زرد کمک می کند، بدون آن که بندر اینچئون آن از جهان جدا می شود.
زمانی که کیم در بکریونگ بزرگ میشد، واقع در دو کیلومتری مرز دریایی دوفاکتو و فقط 14 کیلومتر از سرزمین اصلی کره شمالی، در دورههای تنش بالا به طور منظم تخلیه میشد.
او گفت: “هنوز می ترسم”، اگرچه شوهرش، چوی وون مو، 65 ساله، که او نیز بومی جزیره است، گفت که آنها “تا آنجا که می توانند از آنها دفاع می کنند.”
– دفاع به هر قیمتی –
چوی گفت: «دریانوردی، نیروی هوایی، نیروی دریایی و ارتش کره جنوبی همگی در باکریونگ هستند و همیشه در حالت آماده باش هستند.
مرز دریایی نقطه اشتعال شاهد درگیریهای متناوب از جمله تبادل تیرهای هشداردهنده در آبهای اطراف باکریونگ در ماه اکتبر پس از عبور یک کشتی کره شمالی از خط مرزی شمالی بوده است.
چوی گفت که چنین وقایعی یک “رویداد معمول” است، اما پس از 70 سال در برزخ، مردم یاد گرفتند که با تنش دائمی زندگی کنند — جنگ کره با آتش بس پایان یافت و دو طرف از نظر فنی همچنان در جنگ باقی ماندند.
بدترین حادثه در مارس 2010 رخ داد که تنها یک کیلومتر دورتر از جزیره یک کشتی جنگی کره جنوبی توسط اژدر کره شمالی غرق شد و 46 دریانورد آن کشته شدند.
اکنون، نیروهای کره جنوبی تمرینات توپخانه ای منظم را در ساحل انجام می دهند.
لی چونگ دونگ، یک ماهیگیر 71 ساله که نیم قرن در آنجا زندگی کرده است، می گوید: «فقط به تمام نیروها و سلاح های اینجا نگاه کنید، دولت متعهد است به هر قیمتی از جزیره باکریونگ دفاع کند.
“به این دلیل است که آنها می دانند که اگر باکریونگ سقوط کند، اینچئون نیز سقوط خواهد کرد.”
– مقصد گردشگری –
علیرغم خطرات – قایق به جزیره یک مسیر دوربرگردان را طی می کند تا کمتر در برابر حمله کره شمالی آسیب پذیر باشد – بکریونگ یک مقصد گردشگری خاص است.
صدها گردشگر عمدتاً داخلی هر هفته از آنجا دیدن می کنند که هم به دلیل نزدیکی به شمال و هم زیبایی طبیعی این مکان جلب می شود.
یکی از جذابترین جاذبههای آن صخرهای است که به نام Dumujin شناخته میشود که در نوشتههای یکی از محققین سلسله چوسون به عنوان «آخرین شاهکار یک خدای قدیمی» توصیف شده است.
یکی دیگر از ساحل ساگوت است که کف شن کوارتز سخت آن را به یک فرودگاه طبیعی تبدیل کرده است، هدفی که در طول جنگ کره به آن دست یافت.
کیم یونگ سونگ 50 ساله که با تعدادی از همکارانش در حال بازدید بود، گفت: زیبایی باکریونگ در چشم انداز طبیعی آن نهفته است.
نزدیک بودن به مرز خطری را احساس میکنم، اما از آنجایی که همیشه اینطور بوده است، من را از لذت بردن از زیبایی اینجا باز نمیدارد.»
کیم چانگ هی، 75 ساله، راهنمای پارک، گفت که ویژگیهای زمینشناسی باستانی جزیره برای کسانی که نگران موقعیت خط مقدم آن هستند، درسی است.
او گفت: “این جزیره بیش از 10 میلیون سال قدمت دارد — قدیمی تر از دایناسورها.” کره تنها 70 سال است که تقسیم شده است. یک روز، این نیز یک خاطره دور خواهد بود.
sks/ceb/ssy/rma